Od lat 60-tych, kiedy po raz pierwszy ukazały się raporty dotyczące cytologii to badanie stało się niezwykle użytecznym narzędziem w praktyce weterynaryjnej.

Czym jest cytologia?

To dziedzina patologii badająca choroby poprzez laboratoryjną ocenę komórek.

Źródłem komórek są aspiraty tkankowe, preparaty odciskowe lub skrobane, wysięki, płyny ustrojowe lub popłuczyny.

Jakie zalety ma badanie cytologiczne?

• Łatwe pobranie materiału możliwe do wykonania w każdym gabinecie oraz szybka diagnoza.
• Niska cena w porównaniu do badania histopatologicznego.
• Biopsja cienkoigłowa (BCI) może być przeprowadzona często bez znieczulenia ogólnego czy nawet sedacji.
• Często dostarcza ostatecznej diagnozy lub zawęża listę możliwych rozpoznań i wskazuje kierunek dalszych badań.
• Niekłopotliwe dla pacjenta.
• Możliwość szybkiej kontroli nawrotu złośliwości i lokalnych przerzutów.
• Możliwość pobrania materiału z organów wewnętrznych pod kontrolą USG.
• Pomimo wielu zalet jakie posiada badanie cytologiczne ma też pewne ograniczenia.

Badanie cytologiczne nie zawsze prowadzi do ostatecznego rozpoznania ze względu na to, że nie dostarcza informacji o architekturze tkanki oraz z uwagi na technikę pobrania próbek nie zawsze daje pełen obraz zmian chorobowych.

Możliwe komplikacje: infekcja, krwotok, wysiew nowotworu.

Oferujemy pobieranie próbek do badania cytologicznego wieloma metodami u nas w Klinice. Preparaty z pobranych próbek mogą ocenić w krótkim terminie lekarze z naszej Kliniki: Paulina Jodłowska. Współpracujemy też z zewnętrznymi laboratoriami referencyjnymi (IDEXX, Laboklin).

Jakie próbki pozwala badać cytologia?

1. Skóra
2. Węzły chłonne
3. Maź stawowa
4. Płyny z jamy otrzewnej, opłucnej
5. Popłuczyny z tchawicy, oskrzeli
6. Wymaz z pochwy (rozpoznawanie vaginitis, ustalanie optymalnego momentu krycia)
7. Płyn mózgowo-rdzeniowy
8. Szpik kostny
9. Odciski lub aspiraty pobrane śródoperacyjnie z narządów wewnętrznych
10. Wymaz z ucha, spojówki oka, gardła, napletka
    

Istnieje kilka metod pobierania materiału do badania:

• biopsja cienkoigłowa (najlepsza i najczęściej stosowana metoda pobierania próbek)
• nieaspiracyjna (zawsze przy węzłach chłonnych i w przypadku guzów silnie unaczynionych, krwawiących, wątrobie, śledzionie)
• aspiracyjna
• odciski ( narządów wewnętrznych pobranych śródoperacyjnie, owrzodziałych, ropiejących zmian skórnych)
• skrobanie (w przypadku zmian niezłuszczających się: tkanek mezenchymatycznych lub guzów, zmian włóknistych, ziarniniaków)
• wymazy ( kanał słuchowy, zmiany wysiękowe, wymaz z pochwy)